Historia

Lekkoatletyka to koronna dyscyplina olimpijska. Zawsze przyciągała na stadiony tysiące kibiców. Dlatego nazywano ją „królową sportów”. Większość konkurencji oparta jest na naturalnych formach ruchu – chód, bieg, skok, rzut. Lekkoatletyka jest bez wątpienia główną dyscypliną igrzysk olimpijskich. Stanowi również podstawę nowożytnego wychowania fizycznego, może ją uprawiać każdy i w prawie każdych warunkach. W skład dyscypliny wchodzą następujące grupy konkurencji – biegi płaskie (krótkie -od 60 do 400 m włącznie , średnie – od 800 do 1500 m włącznie, długie-od 3 km do 10 km oraz bardzo długie – powyżej 10 km), biegi przez płotki, biegi z przeszkodami, biegi sztafetowe, skoki, rzuty, chody i wieloboje. Mimo, że lekkoatletyka jest w programie igrzysk od Aten 1896r. to kobiety startują dopiero od 1928 r. Wcześniej bogaty program lekkoatletyczny realizowano w ramach Światowych Igrzysk Kobiet (lata 1922,1926,1930,1934). Początki sportów lekkoatletycznych w Polsce sięgają końca XIX wieku. Lekkoatletyka w Lipinkach zaczęła się od jednego człowieka Kazimierza Świerzowskiego, który w 1987 roku został przyjęty do Szkoły Podstawowej. Jako nauczyciel wychowania fizycznego od razu zauważył u swoich uczniów zainteresowanie sportem. W 1995 roku założył klub ULKS Lipinki, gdzie młodzież szkolna mogła rozwijać swoje umiejętności. Od roku 1999 trener zaczął pracę w Gimnazjum, gdzie nadal kontynuował pracę w klubie. Rok później dołączył do niego brat Tomasz. Ciężka praca trenerów i ich uczniów przyniosła oczekiwane efekty. Zawodnicy brali udział w Mistrzostwach Powiatu i Województwa, skąd przywozili mnóstwo medali. Najlepsi reprezentowali klub na zawodach ogólnopolskich, gdzie zdobywali liczne sukcesy. Lipiński klub jest również organizatorem corocznych zawodów w LA. 20 października 2004 roku zmarł trener Kazimierz. Jednak duch sportu nie zniknął w Lipinkach. Opiekę nad klubem sprawują do dnia dzisiejszego trenerzy: Anna Wojna i Tomasz Świerzowski.